وضعیت این روزها...

خب این روزهام تقریباً داره مثل همیشه می‌گذره.ساکت، آروم و بی هیچ اتفاق جدیدی.احوالات من مثل یه نمودار سینوسی می‌مونه که هی بالا و پایین میشه، اما در کل برد اش انگار همیشه یکسانه.یعنی درواقع انگار احوالاتم یاد گرفته تو یه رنج ثابت جابه‌جا بشه.وقتی به min های نمودار می‌رسم،انگار که سرشار از بی‌تفاوتی‌ام...
یکی که هیچ چیز عین خیالش نیست و مرگ و زندگی براش تفاوتی نداره.و وقتی به max های نمودار می‌رسم، انگار قلبم میخواد سینه‌ام رو بشکافه و بیاد بیرون ولی نمی‌تونه...:)

ولی خب وقتی درمانی بر دردی نیست و قلب مجبوره ساکن بشه، بعد از دو سه روز دوباره به حالت همیشگی‌اش برمی‌گرده...
وقتی فکر می‌کنم چیشد که به اینجای کار رسیدم، واقعا هیچ چیزی بذهنم نمیاد.

این روز ها بیشتر سعی می‌کنم نرمال‌تر رفتار کنم و بیشتر حداقل کارهای روزمره‌م رو انجام بدم...

نمی‌دونم قراره تغییری در این حال و احوالات به وجود بیاد یا نه، حالا دیر یا زود...

اما دلم می‌خواد بتونم باهاش سازگار بشم، چون حس می‌کنم روزهای زندگیم داره به بطالت‌ترین شیوه ممکن می‌گذره. :(